OKUMA SAATİ

Dünya üzerinde hiçbir millet İngilizler kadar kitaba ehemmiyet vermemiş. İngiltere’de her kütüphane bir banka adar önemliymiş. Kütüphanelerde birkaç memur değil, gündüz ve gece bekçileri hatta polisler varmış. Kıymetli kitaplar, raflara zincirlerle bağlıymış. Bizde durum nasıldır görüyorsunuz. Bir durakta bir kitabı unutmuş olsanız bile günlerce orada durur, kimse dokunmaz. Ülkemizde sanırım, en az hırsızlık olaylarının görüleceği veya hiç görülmeyeceği alan kitap hırsızlığıdır. Duymadım, görmedim. Ne derler, namazda gözü olmayanın, ezanda kulağı olmazmış. İlk emri ‘oku’ olan bir dinin mensupları olan bizler neden okumuyoruz, dersiniz? Borsayı, at yarışını, hava durumunu ve maçları an be an takip eden bizler, hangi yazarın, hangi kitabının yayınlandığını, kaç baskı yaptığını neden takip etme zahmetinde bulunmuyoruz? Anne- babalar iyi örnek olmuyoruz maalesef. Akşam saatlerinde, yemek sonrası, kapatın televizyonunuzu, anne, baba ve çocuklar tüm aile alın kitaplarınızı şöyle bir yarım veya bir saati ‘OKUMA SAATİ’ yapın. Bunu bir alışkanlık haline getirin. Sakarya eski valilerinden Nuri Okutan, tüm okullarda, her gün, bir ders saatini ‘okuma saati’ yapıp, okuldaki müdüründen hizmetlisine kadar okulda kim varsa o saatte kitap okurdu. Soyadı gibi adamdı vesselam. Ben, o zaman öğretmendim. Çok iyi hatırlıyorum. Bende hala onun izleri var. Benim bu işi nasıl yaptığımı görenler bilir. Göremeyenlere şu kadarını söyleyeyim, markete, çarşıya giderken, çobanlıkta, tarlada, çayırda ve her yerde elimde kitabım olur. Kütüphaneden aylık en az altı kitap alıp okur, değişirim. Uyumadan önce mutlaka kitap okurum, kitap benim ninnim olur. Okuyan bir nesil istiyorsak biz okuyalım ki, bizi gören çocuklarımız da okusunlar. Muhammet AVCI