Bu gün de günümü ilk O kutladı...
Meslek hayatında insanın anıları bitmez. Yine bir anımı paylaşacağım sizinle. Çok zeki ve başarılı bir öğrencim vardı. Gözlerinden sıkıntısı vardı. En ön sırada oturtmama karşın yine görememe güçlüğü çektiğinden yazı tahtasının dibinde çömelip yazısını yazıyordu. Durumu birkaç kez babasına anlattım. Babası her defasında ‘doğuştan böyledir, tedavi olmaz’ diye diretti. Bilirsiniz, demokrasilerde çare tükenmez. Ağabeyine ve eniştesine rica ettim ve onları ikna edebildim. Babasından gizli şehre göz doktoruna götürdüler, Doktor, gözlük verip yolladı. İnanır mısınız, o en ön sırada oturan çocuk, en arka sırada oturmaya başlayıp, başarılı bir şekilde okuldan mezun oldu. Ardından ortaokul, lise derken üniversiteyi de bitirip öğretmen oldu. Velhasıl o çocuk şimdi öğretmen. Muhammet AVCI