Özledim Köyümü

Yüce dağlarının, yaylalarının Karını-buzunu özledim köyüm. Çiçekten çiçeğe konan arının Yolunu-izini özledim köyüm. Sen hep ilham kaynağısın şairin, Bir başka güzeldir tarlan, çayırın, Daima yeşildir kırın, bayırın, Dağını-düzünü özledim köyüm. Hatıran gönlümde canlanır yine, Yeşil ormanların hoş nefesine, Yıllardır hasretim guguk sesine, Kurdunu-kuzunu özledim köyüm. Ben hep sende diliyorum ölümü, Yakıp, serpin dağa-taşa külümü, Şen türküler büyülerdi gönlümü, Sazını-sözünü özledim köyüm. Meyve bahçesinde, gür ormanında, Buğday hasadında, gül harmanında, Tertemiz havanın, suyun yanında, Külünü-tozunu özledim köyüm. Bahar coşkusuyla çağlar deresi, Ruhu dinlendirir ahenkli sesi, Yediden- yetmişe bütün herkesi, Oğlunu-kızını özledim köyüm. Gönlüme ilk cemre düştüğü andan, Bir hatıra kaldı geçen zamandan, Gurbette gök görünmüyor dumandan, Ayla-yıldızını özledim köyüm. Yanık Ozan, sil gözünün yaşını, Hasret tüten toprağını, taşını, Mısır ekmeğini, pancar aşını, Tadını-tuzunu özledim köyüm. Muhammet AVCI 1 Temmuz 2007/ Akyazı