Kuşaklar arası kültür dayanışması; bir isim olarak bakılınca, ilginç olsa gerektir.Evet ilginçtirde çünkü bunun kompozisyonu yazılamayacak kadar ütopiktir.Yada öyle sanılır.Nedir bu dayanışma nereye ve neye dayanır.Nereye sorusuna yanıt geçmişedir.Neye sorusuna yanıt kültüredir.Yani bizim yeni kuşak çocuklarımızı folklorumüze geçmişimize memleketimize toprağımıza yolculuk yaptırmaktır.Yani onun elinden tutup vatanımıza, gönlünden tutup kültürümüze seyahat ettirmektir.Tatil denilen boş ve eğlencelik mef umu hayırlı faydalı ve eğlenceli bir iş haline getirmektir.

    Geleceğimizi inşa ederken kuşaklar arasındaki bağıda inşa eder insanımızın yabancılaşmak denilen kendini tanımazlığınında önüne geçmiş oluruz.Dedesini atasını ninesini bilmeyen kendini bilmez sözünün gerçekliğine maruz kalmamış oluruz.Ruhen sağlıklı nesiller yetiştirdiğimiz gibi yaşlılarımızıda mutlu etmiş oluruz; onları torunlarıyla zürriyetleriyle ve hayalleriyle karşılaştırmış kaynaştırmış oluruz ve burdanda sevap kazanmış kültürede yardımcı olmuş oluruz.

    Her zaman diyorum globalleşen dünya küçülmeyi kronikleşmeyi kaybolmayı karışıp yokolmayı öngörüyor.Başka bir zihniyette uluallaşıp milletleşip çeşitlenip ayrı ayrı bölünüp yokolmayı öngörüyor.Birisi saldırdır yani başka birinin müdahelesiyle telef olmayı diğeri ise bölünüp ayrışmayı yada kendi hayati organlarına kasdetmeyi inteharı toplumsal intiharı temsil eder.Her ikiside yanlıştır doğru olan ; geçmişini kültürünü varlığını tanımak ona sahip çıkmak bunu yaparkende diğer insanlarla kaynaşmak birleşmek vbe böylece üniter bir yapıda dünyaya açılmak dünyayla tanışmaktır.

    Allah bizleri Dünyayla barış içinde kendini ıspatlamış yüce sevgi duygularını kalbinde özümsemiş insanlardan eylesin sevgilerimle