Şu kuşluk zamanı okunan sala

Ölümün en hazin ifadesidir.

Az sonra çıkacak uzun bir yola,

Şu ölen acaba kimin nesidir.

Böyle bir acıya dayanmaz dağlar,

Hala bundan ibret almaz mı sağlar?

Garibin ardından gayri kim ağlar?

Şu hazin ses, anasının sesidir.

Aşk, aşığı yakar yakar kül eder,

Yoksulluk, insanı kula kul eder,

Hicran ise, gözyaşını sel eder,

Ölüm acıların imamesidir.

Garibi bir daha kimdir anacak,

Ne var ağlayacak, ne var yanacak,

Bunca meşakkate kim dayanacak,

Ölüm, gariplerin iradesidir.

Ebede yol alan gemiler durur,

Gönüllerin yası gözlere vurur,

Rüzgâr eser, bir meçhule savurur,

Kabir, hepimizin son adresidir.

                        11 Eylül 2004 Artvin