Tahsin Usta

Öylesine acıdır ki ölümün
Bunu anlatamaz dil Tahsin Usta
Sanki bir parçası koptu gönlümün
Ben seni, sen beni bil Tahsin Usta

Derin derin hayallere dalardın.
Hep aşkı söylerdin, aşkla dolardın.
Ne de güzel akordeon çalardın.
Gel yine bir fasıl çal Tahsin Usta

Buram buram soluyorum terini,
Unutmam inleyen nağmelerini
Kimse dolduramaz senin yerini.
Gönlümüzde yaşa, kal Tahsin Usta

Yokluğunda ne eyleriz, nideriz?
Biz senin hakkını nasıl öderiz?
Senin için Hakk’a dua ederiz
Cennet-i Ala’da ol Tahsin Usta

Kim bilir kaç derde deva bulmuştur,
Nice gönüllere neşe dolmuştur.
Belki kaç yüreğe umut olmuştur.
Senin her yaptığın yol Tahsin Usta.

Seni hep gelinler, güveyler tanır.
Herkes bu uykudan kalkacak sanır.
Sen olmasan horon nasıl oynanır.
Ne olur bekletme, gel Tahsin Usta

Ayrılığın acısını bana sor.
Lakin ayrılıktan ölüm daha zor.
Yüreğimiz alev alev yanıyor,
Gönül yangın yeri, kül Tahsin Usta.

Çayın bardağında, çorban tastadır.
Yatağın ağlıyor, yastık hastadır.
Geçtiğin köprüler, yollar yastadır.
Gözyaşımız nehir, sel Tahsin Usta

Yanık Ozan, şerbetini içmem der.
Garip terzi, kefenini biçmem der.
Ayaklarım, Belesin’den geçmem der.
İşte hep böyledir hal Tahsin Usta.
                                  Muhammet AVCI
                                 8 Şubat 2007 AKYAZI