Abimin ölümünden bir gün önce hastanede yazdığım şiirdir.
Bir işaret yolla hayattan yana Doğrulup sessizce fısılda bana Uyan abim uyan hasretiz sana Uykuda yatacak zamanın geçti. Bilmem senin ne geçiyor gönlünden Haberin yok yarınından dününden Yoğun bakım kapısının önünden Nice bekliyenin umanın geçti. Küskün müsün konuşmuyor dillerin, Serin midir ayakların ellerin Bir bir canlanıyor eski hallerin İçimden sigara dumanın geçti. Artık kalk ayağa yalvartma abi, Yokluğuna kimin dayanır kalbi, Siyah beyaz bir film şeridi gibi Gözlerimden hayat romanın geçti Evde sensiz günler pek zor geçiyor Çocuklar hep senden konu açıyor Kardeşlerin çayı yalnız içiyor Dostlar kahvesinde cem anın geçti. Not: Abimin ölümünden bir gün önce hastanede yazdığım şiirdir.